0 Likes
تئوژِنی
داستان خارق العاده ی خدایان و هیولاهایی که از اعماق " خائوس" آغازین بیرون می آیند درهم می تنند ودرکشاکشی پرخروش و هم نوع خارانه در هم می آمیزند تا بنیان گذار نظمی نو پدید باشند، کی به پایان می رسد؟ جهان دقیقا در چه زمانی از مرحله ی جنینی عبور می کند و همچون جهانی از پیش آفریده شده و شکل یافته، خود می نمایاند ؟
باززایی مداوم مفهوم بشر و شوندِ ظاهرا بی پایان آن تحت تاثیر نیروهای غول آسای جامعه صنعتی که به شکلی روز افزون مرزِ میان ِانسان و ماشین را مختل می کند، برای انسان ِنخستین تصور ناپذیر بود. انسانی که در لحظه لحظه زندگی اش با ماشین آلاتی غریبه و مصنوع آمیخته می شود، از طریق شبکه ها به لذت و کامکاری می رسد و ساختار زیستی اش را با جراحی های گوناگون و پیوند اعضا دگرگون می سازد، همان سایبورگ مدرن، از آن جهت که افسانه های جهان زایی ِ انسانِ نخستین ، کار آفرینش را تمام شده می انگارند، نقطه پایانی است بر این افسانه ها و هم نقطه آغازیست دوباره. زندگی سایبورگ های مدرن سراسرجهان زایی است. داستان آفرینش جهانی منظم از دل "خائوس" برای انسان معاصر نه کنشی به انجام رسیده که مجموعه ای از رویداد های روزمره است.
نوسان مداوم بین بن مایه زیستی و مصنوع صنعتی، که خود جهت دور کردن ِانسان از " وضعیت طبیعی " بوجود آمده است، به شکلی تناقض آمیز انسان ِمعاصر را حتی بیش از همتای باستانی اش در تماس با " خائوس " آغازین نگاه داشته است. با این حال او یک توانایی بنیادین را از دست داده است: زبانی که بتواند این کشاکش را، چنان که در اشعار یونان باستان یا حتی الواح سومری دیده می شود بیان کند، برای همیشه مرده است. جایگزیده شدن زبان ِ بی روح علم و تکنیک، سایبورگ ِمعاصر را از تماسی شاعرانه و هستی شناسانه با مبادی ِوجودی اش محروم ساخته است و منجر به تلاشی سخت کوشانه، البته نه چندان امیدوارانه، در راستای جایگزینی آن با تکه پاره هایی برگرفته از زندگی ِروزمره شده که شاخه ای مهم از جریان هنر مدرن را شکل داده و تا به امروز ادامه دارد: آفرینش هنری نقطه پیوند سایبورگ زبان زودوده با همان "خائوسی "است که از بیان آن از طریق اشکال متعارف زبانی بدورافتاده است .
فراتر از این بن بست زبان ِنمادین، همچنان درهم تنیده ای از گوشت و عصب قرار دارد، که به رغم تمام دستگاه های اندازه گیری ای که به اکناف ِوجودش فرو رفته، هنوز هوش و حواس اش را به کلی ازدست نداده است .
سایبورگ های امروزی هم می توانند حس کنند و بویژه گاهی خطر کرده به چشم هایشان اعتماد کنند و ببینند. اگر تئوژنی ِامروزی را نمی توان با دال های تهی شده ی نمادین روایت کرد شاید بتوان آن را به نحوی در جهان ِمحرک های حسی، آن محدوده ی تثبیت ناپذیر و دشوار یاب که در میان ِدال زبانی و مابه ازای مادی اش وجود دارد، بازیافت. حالا که نمی شود هومر را آنلاین خواند شاید بشود بخشی از آن حساسیت نخستین را از خلال ِتصاویر ِنقاشي هدفون به گوش برکشید .
آرمین مالکی
تیر 1392
نمایشگاه " شاهین نوروزی " مرداد 1392 گالری اعتماد http://www.artin360.com/Etemad.htm
...
Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.